แนวทางการอยู่ร่วมกันอย่างสันติ และการพึ่งพาอาศัยกัน

            การเรียนรู้วิธีการอยู่ร่วมกันในสังคมที่เต็มไปด้วยความหลากหลายและแตกต่าง เพื่อปรับตัวให้เข้ากับบุคคลรอบข้าง จะก่อให้เกิดความสุขในการอาศัยอยู่ร่วมกัน ซึ่งการสร้างสันติสุขให้เกิดขึ้นในสังคม จำเป็นต้องอาศัยความร่วมมือของสมาชิกทุกคน โดยยึดแนวทางการปฏิบัติ ดังนี้

1.เคารพซึ่งกันและกัน

          1.1 แสดงกิริยาที่นอบน้อมต่อกัน

         1.2 พูดดีต่อกันทั้งต่อหน้าและลับหลัง

          1.3 ยอมรับในความแตกต่างทั้งความเชื่อ ศาสนา ภาษา วัฒนธรรม เชื้อชาติ ผิวพรรณ เป็นต้น

          1.4 รับฟังความคิดเห็นซึ่งกันและกัน

2.เมตตาต่อกัน

          2.1 เอาใจเขามาใส่ใจเรา คิดถึงจิตใจของผู้อื่น

          2.2 แสดงความห่วงใยต่อบุคคลรอบข้าง ไม่ซ้ำเติมให้ผู้อื่นได้รับความทุกข์ยากมากขึ้น

          2.3 ฝึกใจให้รักในการให้ มากกว่าการรับ

          2.4 เสียสละประโยชน์ส่วนตน เพื่อประโยชน์ส่วนรวม

3. ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน

          3.1 ทรัพย์สิน หรือสิ่งของช่วยเหลือผู้อื่นที่ยากลำบากหรือประสบภัยต่างๆ

          3.2 ช่วยเหลือผู้อื่นทำงาน หรือช่วยงานตามความสามารถของตนด้วยความทุ่มเทและเต็มใจ

          3.3 ให้ความร่วมมือในการปฏิบัติตามข้อกำหนด หรือระเบียบของสังคม

4. มีความซื่อสัตย์ต่อกัน

          4.1 แสดงความจริงใจต่อกันทั้งทางกาย วาจา ใจ ทั้งต่อหน้าและรับหลัง

          4.2 รักษาสัจจะวาจา ต้องทำให้ได้ตามที่รับปากไว้

          4.3 ไม่ทุจริต หรือเอาเปรียบผู้อื่นด้วยกลอุบายต่างๆ

          4.4 ไว้วางใจกัน ไม่ระแวงผู้อื่นจนเกิดความเป็นความบาดหมาง

ฝึกความมีระเบียบวินัยในตนเองให้กลายเป็นนิสัย

5.ไม่ลบหลู่ดูหมิ่นกัน

          5.1 ไม่ดูถูกการกระทำ คำพูด หรือความคิดของผู้อื่น

          5.2ไม่แสดงกิริยาหรือวาจาดูถูกศรัทธาความเชื่อ วัฒนธรรม เชื้อชาติ หรือชาติพันธุ์ของผู้อื่น

          5.3 เคารพสิทธิมนุษยชน ด้วยการปฏิบัติต่อกันอย่างเท่าเทียม